De Experimenterende Radioamateur
Vroeger …
Er was een tijd waarin radioamateurs hun eigen apparatuur bouwden en het experimenteren een vanzelfsprekend onderdeel van de hobby was.
Geïnspireerd door wat anderen deden, probeerde men om met onderdelen uit de eigen ‘junk box’ iets gelijkwaardigs, of hopelijk beters, te realiseren.
Met het beschikbaar komen van de moderne commerciële amateur-zendontvangers verdween de noodzaak om te experimenteren.
Althans, voor de amateur die zich beperkt tot communiceren.
Niets mis mee, ook contesten en DX-en, om maar eens wat te noemen, hebben hun bekoring.
Maar met het niet benutten van de eigen creativiteit, terwijl het radio-amateurisme toch een hobby bij uitstek is om eigen ideeën te ontplooien, mist men veel van het plezier dat onze liefhebberij te bieden heeft.
Het verbaast mij steeds weer dat je echte zelfbouw voornamelijk in de QRP-hoek aantreft, alsof voor QRO andere maatstaven zouden gelden.
Dit wordt gelukkig gelogenstraft door prachtige voorbeelden van zelfbouw zoals de ‘Hartkit’ van PAøCHN, de creaties van PAøSSB, en vele anderen.
Experimenteren kan iedereen
Daarvoor is natuurlijk wel een zekere mate van ‘kennis’ vereist. De basis daarvoor is iedereen met een roepnaam al ooit bijgebracht en om dat te verdiepen hebben we tegenwoordig ongekende mogelijkheden.
Nu hoef je ook weer geen afgestudeerd elektronicus te zijn om succesvol met niet-professionele elektronica te experimenteren.
Begin met het in elkaar solderen van een voorgestelde schakeling, test die, leer de eigenschappen kennen, breng wat veranderingen aan en observeer de resultaten. Het vertrouwd zijn met basisschakelingen leidt tot verbeteringen en innovaties en uiteindelijk tot originele eigen ontwerpen.
Deze methode van leren door doen is al zo oud als het radio-amateurisme zelf.
Informatie over de in aanmerking komende bouwmethoden is te vinden op de gelijknamige pagina.
